Wydałem rozkaz całkowitego zniszczenia Warszawy

 

 

24 września 1944

 

 

Niemcy atakują Górny Mokotów. Z dwu stron uderzają z wielką siłą na Mokotów grupy gen. Rohra.
Na wschodzie Niemcy odnotowują sukcesy: zdobywają Królikamię i docierają do ul. Ksawerów.
Na odcinku zachodnim powstańcy utrzymują dotychczasową linię obrony (bastiony „Alkazar” i „Westerplatte” w Al. Niepodległości).
W nocy powstańcy: próbują odbić Królikamię, jednak pod silnym ogniem atak załamuje się.
Zmasowane ataki Niemców na inne palcówki powstańcze na Mokotowie, w większości odparte kosztem ciężkich strat.

Po kilkudniowym przerwie Niemcy wznawiają w Śródmieściu ataki na pozycje „Golskiego” na ul. Noakowskiego.

Generał Antoni Chruściel, ps. „Monter” informuje Marszałka Rokossowskiego o możliwym jeszcze współdziałaniu nad Wisłą w przypadku decyzji o lądowaniu wojsk sowieckich.

Himmler wygłasza przemówienie, w którym porusza sprawę Powstania Warszawskiego.
Mówi m.in.: „Walka ta jest najcięższą spośród tych, jakie prowadziliśmy od początku wojny. Można ją porównać z walką uliczną o Stalingrad. Wybrniemy z tego. A potem Warszawa – stolica, głowa, inteligencja tego byłego 16, 17-milionowego narodu Polaków będzie zniszczona, tego narodu, który od 700 lat blokuje nam Wschód. A wówczas historyczny problem polski nie będzie już ważnym problemem dla naszych dzieci. Wydałem rozkaz całkowitego zniszczenia Warszawy”.

 

 

 
opracował: Maciej Janaszek-Seydlitz